Marrigje van Rootselaar

Het lijkt alsof we het steeds drukker krijgen.
Alsof we de ruimte voor onszelf op het werk, in sociale contacten, relaties steeds meer moeten veiligstellen.
We hebben de neiging om aan allerlei factoren buiten ons zelf, daar de schuld van te geven.
Maar wat is onze eigen rol daarin?
Kunnen we leren om te leven vanuit onze innerlijke rust en ruimte?
Ontspannen en bewust worden van onze adem helpen ons om ruimte te brengen in onze ervaring’ 
————————
Citaat Tarthang Tulku
————————
————————
In 1976 startte ik als 19-jarige met het volgen van yogalessen. Dit als tegenwicht voor het fysiek zware werk binnen de verpleging. De zorg voor anderen, vroeg ook om zorg voor mijzelf. Hierop terugkijkend zie ik dat nu als een “vroegtijdig inzicht”. Het zoeken naar een gezonde balans in de zorg voor een ander en mijzelf, loopt als een rode draad door mijn leven. Niet alleen op de werkvloer, maar ook binnen mijn persoonlijk leven.
Ter verdieping van mijn beoefening, volgde ik een yoga-opleiding. Het lesgeven sinds 1995 was een natuurlijk vervolg, waarin ik op een andere wijze zorgzaam kon zijn. Een plek creëren van veiligheid, waarbinnen in een ongedwongen sfeer geoefend kan worden om de bewustwording van lichaam en geest te versterken.
Wanneer we onze yogamat verlaten, begint het oefenen in de dagelijkse praktijk.
Tijdens de afgelopen jaren haalde ik inspiratie uit diverse bijscholingen en maakte ik kennis met diverse vormen van meditatie. Zen onderricht, deelname aan een Sangha in de traditie van Thich Nhat Hanh en het beoefenen van Kum Nye. Dit betreft een zachte bewegingsvorm uit de medische en meditatieve Tibetaanse traditie.
Het betrekken van fysieke sensatie in onze aandacht, het oefenen om hier bij te blijven, bracht mij steeds meer de Stilte. Hierin vond ik een rustpunt in mijzelf te midden van het dagelijks leven. Het bracht mij de ervaring hoe ik in Beweging naar Verstilling kom.
Wees welkom in de les.